Seni tanýdýðým günden beri, Aniden kabaran deniz gibiyim Sakinliðim hýrçýnlýklara gebe Ve sahiller beklerken sýð sularý, Dalgalarým yükselir gökyüzüne.
Her an çýrpýnmaya hazýr sularým, Dengeler bozulacak korkusu var içimde Yüklerimi hafifletmem imkansýz Sadece rüzgarým ol ve öylece kal Ne olur, fýrtýnalara izin verme!…
Gecenin en kuytusunda Uyurken tüm þehir Ve örterken üzerime sessizliði Þehrin ýþýklarýnda aradým yine seni
An geldi güldüm acýlara An geldi sarsýlarak aðladým Seninle de zordu hayat, sensizde Bu fýrtýna dinmeyecek anladým…!
Kaderin oyunu musun bana? Bir görünüp bir kayboluyorsun Varlýðýna alýþtýrýp ruhumu Çýkmaz sokaklara sürüklüyorsun Sonra... Sebepsiz ve sessizce Birden uzaklaþýp gözlerimden Ferimi söndürüyorsun Aniden... Yüreðimi kör ediyorsun Gelmediðin günlere, hayata Adeta inat yapar gibi Yokluðunla alay ediyorsun Söyle... Bu kez ne zaman gidiyorsun…?
U.Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Deniz Uznr Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.