Bir dað baþý ýssýzlýðýnda mýsýn gülüm,
Yanardað gibi mi göðsünün orta yeri,
Kor alev çukurlarda mý yüreðin
Ve yandýkça,
Yakýyor musun seni acýtan hikayeleri...?
Hani bir gün söz vermiþtin kendine;
Kollarýndaki kýrýklarý
Yen içinde saklamayacaktýn,
Yazdýðýn günlükleri yýrtýp atmayacaktýn
Her sayfasýna not düþmüþtün hani;
"Hiç unut/ul/mayacak" diye..!
Unuttun
O’nu deðil ama, kendini
Yaþattýklarýný belki de...?
Bir gece yarýsý
Korkuyla karýþýk bir heyecandý merhaba’n
Acaba’lar içinde bakan gözlerdik önce
Sonra uçsuz bucaksýz bir yol
Ve þafak sökerken yüreðimde
Sen...
Bazen kulaðýmdaki sýcak bir naðme
Bazen kýzgýn bakýþlar
Çoðu zaman sevgiyle gözlerime dokunan gülüþlerin...
Yýlanlý yollardan mý geçmiþtik
Ustanýn dediði gibi
Susamýþlar aþkýna
Kandým diyesi...?
Unutulan sen deðildin ki
Kahpeliklere alýþmýþ bir dünyaydý
Biten ve yiten umutlardý
Senden kalan...
Korkularýný kýstýrýp yüreðine
Yürü þimdi,
Uzaklaþ
Doludizgin sevmeler ülkesinden
Aþkýný da bitir, kendini de
Kim bilir
Belki de, yeniden baþlar bu hikaye...!
U. Deniz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.