Zü
DERDİMİ ÇEKEN YÂRİM / 8
Ey kudreti bol olan, yolundan caydým mý hiç?
Kendimden baþkasýna bilerek kýydým mý hiç?
Karanlýðýn sonunda gündüzü veren Rabbim
Her gönüle, her eve izinsiz giren Rabbim
Sen ki kör karanlýkta karýncayý görensin
Kelebek kanadýna bin bir desen örensin
Sen ki kalplerimize anbean nazar eden
Gönül denen sarayý sevgiye pazar eden
Sana âþýk bu yürek, hesabým yalnýz sana
Ardýmda dað gibisin aldýrmam gayrýsýna
Ey göklerin, yerlerin, ey güneþin sahibi
Kimi duaya muhtaç, kimi ah / ýn talibi
Ya sabýr çeker miydim sana sevdam olmasa
Sana sevdam yüzünden výz gelir bana tasa
Nefreti bileyliler kursa da türlü tuzak
Sana çýkan yollarý eyleme bana uzak.
Kara saplý kör býçak dilediðince biçsin
Çirkef dolu kuyudan otursun kendi içsin
2009 --Kýrþehir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zübeyde Gökbulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.