DAÐLARIN ARDI
Ben daðlarýn ardýndaki o yerdeyim,
Karanlýk gecelerden de karanlýktayým,
Uçsuz bucaksýz sonu olmayan çýkmazlardayým,
Bilinmezlik girdabýna saplanmýþ kalmýþým,
Ve susuz kaldýðým o daðlarýn ardýnda,
Tek sýðýndýðým umudumla beraberim.
Sisli bir havada yola çýkmaya karar vermiþtim.
Beni bekleyenlerin hiç mi hiç farkýnda deðildim,
Tek derdim ardýný merak ettiðim daðlarý aþmaktý,
Ama her defasýnda bir sis perdesi,
Önümü görmemi engelleme çabasýndaydý.
Son soluðumu harcayana kadar pes etmedim,
Her defasýnda engeller vazgeçmem için ýsrar etti,
Küçük bir düþtü içimde beslediðim,
Aþýcaktým ve görecektim o daðlarýn ardýný,
Ama olmadý ne yaptýysam göremedim,
O her zaman merak ettiðim yarýnlarý…
Ýlknur KARANFÝL