rakısal prizma
yerdeyim soðuk bir zemin üzerinde kalbimin kýrýklýklarý ile yatmaktayým
ýþýklarým kapalý kalbim kör olmuþ bir çaresizlikte
bedenim çoktan çektiði acýnýn tesiriyle kendinden geçmiþ aðlamakta
kemiklerimin arasýnda sana akan aþk dolaþmakta
dilim malesef hala inatla adýný anmakta
unutlmuþ bir ceset gibiyim gökyüzünde nerden geldiði belli olmayan tozlar görmekteyim
kelebekler etrafýmda son adý verilen bir dansýn figürlerini yaþatmakta
her kelimen acýmý katlamakta ve anlayamamaktasýn sensizliðina cý geçmiþini
gözlerim bir sonbahar eþliðinde göçüp gitmekte
senin býraktýðýn sensiz kalan dünyamda son acýlarý yaþamakta
ruhum ellerinde türlü can çekiiþleriyle kurban olmakta
kullanýcý iletileri gibi geçmiþ hafýzalarýmda
her bir hücrem hala ölümüne seninle topraða katýlmakta
bir duyguydun sen ömür adý verilen bu süre zarfýnda
herhangi bir bünyenin karanlýk coðrafyasýnda henüz el deðmemiþ bir sevdaydý
ve ben yavaþ yavaþ tutsak mahkum topraklarla örtülürken kaderin mezarýndan
ince bir aþk sesi tüm kulaklarýmýn arasýnda dolaþmakta
bu sesti yalnýzlýðýnsesi
baþlýðý baþka içinde anlatýlan bambaþka
örgüsel bir örgütsel dökümandý kalbin
her attýðýnda yaralanan bedendim ben kendi hücremde
hani yalnýzlýklarýn etrafýnda yanan ateþ çemberinin
yalnýzlýðýn içine girdiðinde verdiði o acý var ya iþte o acýnýn tüm çýnlamasý uðultularýmda
inelemelerimde bile seni seviyorum bu masum yaz akþamlarýnda
ve þunu biliyorum
anlatamadýðýn þeyleri anlamamaktý suçum
her düþün sonu olduðu gibi
bu ömürde sensiz ne yapacak bir düþün.........
Bir Garip MeHMeT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.