kuytu hücre

Tutamadým avuçlarýmýn içerisinde buðulu ellerini
Isýtamadým kalbimin aman vermeyen bu buz soðukluðunu
Olmadý kader dedim kaderime yenik düþtüm
Ýçimdeki acý yüreðimi ciðere dökülen alkol gibi yakmakta
Herhangi bir kurþun yarasý dahi bu acýnýn yanýnda boþ kalmakta
Sensiz dünyam senden haber alma ümidi ile dönmekte
Ve ben yalnýzlýklar içinde yitip gitmekte
Yaklaþmaktayým ecele senin acýnla seni kaybetmiþ olmanýn verdiði bu rüzgarla
Erimekteyim gün aþýrý sevdalarý hala kýskanmakta ve acýlý þarkýlarda aðlamaktayým
Bir tek dileðim var mutlu ol yeter sözü hala bir anlam taþýmakta
ve ben bu anlamda ezilmekte sessiz kimsesiz kalmaktayým
Loþ bir dünya var hayalimden göz yaþlarý eþliðinde süzülen
Kanayan yaramdan dökülen damlalarýn adý alev þeklinde içimi yakmakta
Ve ben bu boþlukla yaþamaya mahkum olan sessiz kimsesiz bir figüranýn cama vuran hayalindeyim
Sense tüm cennet köþelerin en nadide manzarasý olmaya hazýrsýn benliðimde
ve bu terkedilmiþ yüreðimde
Sana yazýyorum anlatamýyorum çektiðin acý benimki yanýnda bir hiç diyemiyorum
Sana kýyamýyorum cevap bile veremiyorum
En kuytu hücremle beraber seni sadece çok seviyorum...

Bir Garip MeHMeT
Sosyal Medyada Paylaşın: