Kutsalýný yitirmiþ kentlerden, kör karanlýk sulardan, karabasan gecelerden, sabahýný yitirmiþ bozkýrlardan, geçdin de geldin.
korkak bir çoçukdu, yoksullukdu tüm geçmiþin. Acý, isyan ve direniþdi bir dilin Türkçeye çevrilmesi… Yazgýnýn en okunaklý yerinde silinen sevdanýn adýydý hasretin. Ýçinde taþýdýgýn yüzümdü yüzyýllar boyunca. Unutulmuþ bir alfabenin diliydi sesim.
Ýsimsiz bir savaþçýydýn ve madalyasýz. Gecdin agýr karanlýklardan, Keskin yalnýzlýklardan, Derin acýlardan. Kaygýsýz ve umarsýz…
Hep biraz eksikti kelimeler, Savrulup gidenin ardýnda. Gözyaþý bulutu sýzardý geriye kalan anýlarda. Yýldýzlarý dökülmüþ gecenin Kurþuna dizilmiþ erleri gibi kalýrdý mülteci suskunlugun.
Bir dag türküsünün kekik kokan ezgisine sýgýnýrdýn. Gökyüzünden süzülen gri bir buluta takýlýrdý bakýþlarýn. Ve Özlemlerle yakýlan ince bir tütünün dumanýna katardýn düþlerini.
Ýnsani büyüten yalnýzlýk mýydý? Ölüm çaremiydi? Sevginin, inancýn ve umudun vataný neresiydi? Utanýrdý tanrý duysa çýglýklarýný.
Þimdi, Aysýz ve karanlýk gecenin koynundasýn, Ruhun ve bedeninle. Bu tutsaklýk, bu karanlýk ve aydýnlýk. Bu sogukluk bu sýcaklýk senindir bilmezmisin.
Bu sabýr, Bu toy sözler senindir duymazmýsýn? Umutma hatýrla! Adýmla seslen, Sýcak soluðunla büyüt içimdeki ateþi. Tanýkdýr ve sahittir bu gökyüzünün yýldýzlarý, Dogacak safagýn güneþi. Unutma beni sevgili….
Sosyal Medyada Paylaşın:
günesi uyandıralım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.