Sensiz Yaşamanın Bir Anlamı yok

Bilmiyorum.!
Ne demeliyim sana...
Nasýl sýðdýrmalýyým içime
Nasýl yaþamalýyým daha
Söyle bana nasýl sevmeliyim
Benden çok uzakta olsan da...
Bilemiyorum !

Yolumu deðiþtirsem de ,
Durmadan sana geliyor ayaklarým
Bir türlü engel olamýyorum...
Kapandýðýnda bile seni izliyor bu kör
Gözlerim...

Ve senin kalbinle atýyor kalbim
Bu derde çare bulamýyorum
Bom boþ sensiz sokaklar benim
Kalbimde kor ateþ bu sevda benim
Kendime sana yasak koyamýyorum...

Ne olursa olsun,
Haykýrmak istiyorum
Delice!
Çýlgýnca!
Hesapsýzca!
Seni seviyorum......
Seni seviyorum......

Sensiz ben koskoca bir hiçim,
Sensiz ben beni neyleyim...
Sensiz nefessiz aç susuz komadayým!
Varsýn bana kalan yokluðun sensiz yaþasýn
Varsýn içimdeki büyümeyen çocuk öksüz kalsýn ...

Seni her zaman döneceksin diye bekleyecegim !
Gün görmemiþ güller üstüne yeminim
Sevdan üstüne...
Sevdan üstüne sonsuz yeminim var
Sevdan üstüne sonsuz umutlarým
Beklerim çýkýp gelesin diye.

Ama bilirim...
Ben sende sensizim ve senin sensizliðindeyim...

Kader beni bu kadar ümitsiz yapabilir.
Hayat bana bu kadar umutsuz olabilir.
Ama senin bir yerlerde nefes aldýðýný bilmek.
Var olduðunu bilmek inan bu bile her þeye bedel !
Bilirim bir gün kesilecek sýcak nefesim
Sensiz bu þehir üþüyecek...
Sen üþüyeceksin...

Sensiz yaþarsam ben eðer;
Sensiz aldýðým her nefese
Varsýn melekler günahlarla dolu gam defterime ,
Bin günah yazsýn...

Varsýn olsun melekler bile,
Sana olan ölümsüz aþký kýskansýn...

Ve geleceksen bir gün eðer;
Ve sönecekse içimdeki bu yangýn...
Varsýn olsun içimdeki yanan ateþ,
Bedenimi cayýr cayýr yaksýn...!



Yusuf Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın: