MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BENİ BİLDE YETER...
AZAP

BENİ BİLDE YETER...


Seni ben; içinde ki sensizlikte çok sevdim
Ýlk görüþte, o gözlerinde ki masumiyetinle
Dona kaldým! omuzlar kapýya dayalý
Kapý eþiðinde kalbim pek çok yaralý

yaya kaldým!

Koptu içimden fýrtýnalar kendiliðinden
Ben senin tevezunla mahçubiyetinden
Eridim darmadaðýn kavruluverdim
Seni ben, görmediðin anlamazlýðýnda sevdim
Yoktu benliðin, yürekteki o güzelliðinin içinde

Ben varya seni...

Çýkmayan kiþiliðinin yokluðuyla bildim
Öylesine daldýnki, içimin, içinin, içine...
Çýkmaz çaresizlik ortasýnda’ki o gül haline yandým
Þimdi ben varlýðýn yokluðunda bir bir biterken

Seni varya seni...

Artýk ben bulamýyorum, ya kaf daðýnda o burnun
Yada! benliðin boþ iþlerinin süslerinde
Kah gurur ve kibirlerinin gizin de erimelerde
Veya çocukça oynamalarda düþüp aðlamalardasýn
Yanýp eriyerek yavaþ yavaþ yalvarýþlardasýn...

Bilki ey sevgili!

Sezim hasret yampirilik içinde olmuyan insana
Þaþtým o edepli ruhumun sana olan çapkýnlýðýna
Ýsyanda kalbim içindeki o delice gamsýzlýðýna
Bilki insan hisleri derinlerce yargý içindedir
Seven yürek ise, bunu dosdoðru bilmektedir...

SEN beni bilde yeter...

AZAP...

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.