HÜDA'YI DA BİLİRDİM...

Bu elimle uzandým tuttum, her bir vebali
Dokunuþta, kývrýmlarda, yandým yýkýldým
Bu gözler, haz duyduðuna kaydý ve geçti
Bu kulakla hep hoþ gelen sesleri duydum

Az çok demedim ki…

Ýçime ýlýk akan duygu damlasýnda ýsýndým
Dudaðýmýn tadýna doymadýðýna yumuldum
Kalp atýþlarýmýn ritmiyle coþtum, oynaþtým
Gözlerimi fal taþýna döndürene yutkundum

Önümü hiç göremedim ki…

Beynimle düþündüm, bedenimle yoðurdum
Burnumun kývrýmlarýnýn keyfince çýldýrdým
Tüm bunlarý ben tek baþýma, arsýzca yaptým
Tek suçlu benim, istesem de kaçamam ki

Boyumu aþamam ki...

Kendi günahýmý baþkalarýna da yýkamam
Ne ilk ne son veballim oldu, bunlar benimki
Kaçamakça büyür, devleþir kabahatlerim
Yýðýnlara yüklesem, altýndan kalkamazlar ki

Suç bunda, ne var ki?

Yargýlayan hâkim bulunamaz, yýðýnlarla pislikten
Ateþe atýn yakýn beni, kirim kimseye bulaþmasýn
Prangaya vurun, götürüp buzullarda dondurun
Eriyiþte ortaya saçýlmasýn diyerek, cürümlerim

Dönülmez artýk, çok ileriler ki...

Bir türlü þükrü bilemedim, kendimi de bileyim
Kendimi bir bilebilseydim, HÜDA’yý da bilirdim
Gizemlere dalýnca, neler neler yapmadým ki
Yok edin! Yokmuþ gibi bu bedeni, ezeli ve ebedi...
AZAP…(13-01-2010)

Sosyal Medyada Paylaşın:

AZAP Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Sonrada görme görsen ne olur! -Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin mucizesi… VATAN ELDEN GİDİYOR...! Ahlak güzel , olmalı! Bir nebze gönül “emek-güven-vefa-sevgi ve dostluğu” taşımıyorsa aşkı göremez... -Bir sen göl misali toplandın yüreğim de… -Dert üstüne dert sundun… Nerde kaldı Hakka verdiğin söz... Bıçak sırtı duygular, doğruyorlar içimi! Affet beni baba ne olursun, anla oğlunu!