Adam Akıllı
Giderken býrakýyorum herþeyi avuçlarýna
Ne bir eksik ne bir fazla
Peþinden koþaken çok þey düþürdüm ceplerimden
Gelirsen bir gün ardýmdan göreceksin hepsini
Gidiyorum, adam akýllý gidiyorum
Ardýma baka baka, kapatmadan kapýlarý...
Olmazlarýn olduðu yerlerde olmazlarý beklemeye gidiyorum
Aþk beklemek midir öðrenmeye..
Beklerken mi bitiyor yoksa
Takvimler durdurak bilmezken anýlarý bayatlatmaya...
Olacaðýna varmaya gidiyorum..
Sana atacaðým adýmlarýmý yoluma atýyorum..
Belli gittiðim yollar..
Senin yollarýna diktiðim levhalar hepsi bana çýkar..
Ama artýk son kavþak...
Bakireliðini bozmaya gidiyorum en son seninle gidilen yerlerin
Gidemediklerimizinde bakirliði..
Varlýðýn gibi yokluðuna alýþmaya beþ kaldý artýk
Tabelalarým gözükmeye baþladý yollarýmda
Sen son kavþaðý kaçýrdýðýn an okuyacaðým levhalar..
Gidiþ dönüþ kestiðim biletinin dönüþünü yýrttýðým zaman..
Gidiyorum iþte en adam akýllýsýndan..
Ardýma baka baka yaklaþýyorum yol ayrýmlarýna..
Karanlýk bitiyor..
Þafak attý artýk..
Aydýnlýklar kapýdayken ayrýlýklarýn yýkýmlarý var pusuda..
Ama yinede gidiyorum
Bile bile, baka baka..
El salladýðýný hissederek..
Aklýný kaybetmiþ adam gibi
Adam akýllý gidiyorum
SEMÝH YAÞAR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.