Neredeyim

Kararýmý verdiðim yerdeyim bugün...
Uzun süre sonra saf ve temiz,naif duygularý yeniden tattýðým yerde....
Ufka bakarken umutlarýmý tazelediðim bir feribot güvertesi...
Martýlar anladý beni sanki....
Her attýðým simit parçasý için kýyasýya çekiþirken...
Huzurumun arttýðý yerdeyim...
Senin dönmenin hayýrlýsýný olmasýný istediðim deðil...
Hayýrlýysa dönmeni istediðim yerde...
Bir avucumda kýrgýnlýklarým var,diðeri ise yaþanabileceklerle dolu...
Zor olan þeyleri kolaylaþtýrabildiðim yerdeyim...
Büyüdüðümü hissediyorum artýk....
Ne kadar nalamsýz kavgalarýn ne kadar anlamsýz sonuçlarýný...
Farkýndalýklarýmý, yapabileceklerimi farkettiðim yerdeyim...
Yanýmda dualarým var her yanýmý dolduran...
Hýrslarýn tükendiði yerdeyim...
Oluruna býraktýðým....
Ve bu yerde bile sevdiðimi istediðim...
Umutlanmak istediðim, yaþamak istediðim...
Herþeyimle bu yerdeyim iþte...
Peki sen nerdesin?
Bu yer nerde...neresi?
Bu savrulmuþluklarýn neresindeyiz?
Neresindeyiz bu boþ hayatýn?


SEMÝH YAÞAR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: