Bile bile bilinmezliğe

Bile Bile Bilinmezliðe

Uzun bir yolculuktu bizimkisi
Ömür boyu süreceðine niyetlenmiþtik
Tek kiþilik koltuða oturmuþtuk sýký sýký
Ne güzeldi geçtiðimiz yollar
Mola vermeye bile hiç ihtiyaç duymuyorduk
Tek yanlýþýmýz vardý belkide
Her yolculuðun sonu olduðunu unutmuþtuk
Virajlý yollara geldikçe dar geldi koltuðumuz
Sýkýþtýkça sýkýþtýk, daraldýkça daraldýk
Ve þöför seslendi uzaktan
- Son durak!
Yürümeye karar verdik seninle el ele
Belliydi sonuçta gitmek istediðimiz yer
Derken yollarýmýz týkandý, bi köprü çýktý karþýmýza aðaçtan
Uçurumun üstündeki tek geçiþ yolumuzdu o köprü
Geçebiliriz diyorduk ikimizde el ele
Ortasýna kadar gelebildik köprünün
Birden aklýna geliverdi yolculuktaki virajlý yollar
Sordun bana; -Bi sigaran var mý?
Olmazmýydý hiç..Ve ateþ dedin ardýndan
Ellerinde yanmaya hazýr sigara ve çakmak vardý
Nedensiz bir þekilde - Üþüdüm dedin aniden
Gözlerim gözlerindeydi þaþkýn þaþkýn
Sigaraný yakýp çöktün ardýndan
Köprünün ortasýnda ateþ yaktýn birden
Sözümona ýsýnacaktýk
Aklým almadý hiç, bu havada üþünür mü diye
Ama yakmýþtýn artýk köprünün aðaç olduðunu bile bile
Önce kuru yapraklar tutuþtu rüzgarlarýn getirdiði
Sonra köprü baþladý orta yerinden yanmaya
Anladýk ikimizde sonumuzun uçuum olduðunu
Ama ben razýydým seninle uçurumlardan düþmeye
Gözlerimi kapayýp açtýðýmda sadece seni arkadan görebildim
Oysa ki gözlerine bakmaktý aklýmdaki
Kaçýyordun geldiðin yollardan geri
Benim sonumsa uçurum oldu
Düþmeye baþladýðýmda sen tepeye varmýþ bana bakýyordun
Bense sana
Gözlerinde ’ Bu böyle olmak zorunda ’ bakýþlarý vardý
Ama ben hala düþüyordum
Öleceðim sandým bir ara
Derken bir dal buldum kendime
Tuttum onu sýký sýký
Baktým tepeye doðru
Fazla düþmemiþim aslýnda
Týrmanmaya baþladým ’ Haketmedim! ’ diye diye
Birde baktým ki tepedeyim
Sen mi nerdesin?
Karþýmdasýn
Ama o köprü yok artýk
Yaktýn, yandý, bitti...
Artýk sadece ilahi kuvvet olmadan aþamayacaðýmýz koskocaman bir uçurum var
Belki aþýlabilir, belki aþýlamaz..
Ama denemeye cesareti olan kim var?
-Gel! dedim sana - olmaz dedin
-Geleyim! dedim - olmaz dedin
Derken birde baktým ki koþaradým kaçýyorsun yine
Ama bu sefer yanlýþ yöne!
Unuttun sevdiðim, önemli birþeyi unuttun
Varmak istediðimiz yeri unuttun
Hedeften þaþmayan ben oldum
Yarýyoldan dönense sen!
Yoluna devam edense ikimiz
Belki bir gün tekrar geleceksin bir umut deyip
Bu sefer ne ben olacaðým ne de köprü
Sadece uçurumlar olacak gözlerinin önünde
Ya geçerim deyip yetiþeceksin bana
Ya da çok geç...


SEMÝH YAÞAR YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: