SENİ UNUTMAK İÇİN

Býrak, çek git artýk
Boþ kalmalý bu aþkýn bütün odalarý
Yokluðunun yarattýðý derin ýssýzlýkta,
yürümeliyim yalnýzlýðýmla
Anmamalýyým asla, ismini bir daha
Boðulmak da olsa ucunda
Azgýn bir okyanus girdabýnda…

Hayalinle buluþmamalýyým, hiçbir yaz akþamýnda
Aramamalýyým, kayýp ilanlarýnda sana dair bir ipucu
Devþirmeyi öðrenmeliyim artýk gülüþlerimi aðlamalardan
Hilekâr gözlerini ve yaralayan tüm izlerini silmeliyim
Sana, kendimle yaptýðým sohbetlerden aþina
Odamýn, yaþlý yorgun ve soluk tenli duvarlarýndan…

Þakaklarýmda dayalý duran
Sensizliðin, paslý tehditkâr silahýný, elimin tersiyle itmeliyim
Okudukça canýmý yakan, acýtan
Düþüncesinin özünde hep seni saklayan
Beyaz kâðýda, karakalem çabalardan vazgeçmeliyim…

Raflarda tozlanmýþ, bilinmez neden hep arka sýralarda kalmýþ
Mutluluðu anlatan, eski bir masal kitabýnýn içine girmeliyim
Duru, dingin, mavi bir göl kenarýnda, huzurlu yaþayan
Ölümsüz nadide bir çiçeðin, hüzün rengi, sarý yapraklarýna sinmeliyim…

Bir yol bulup girmeliyim
Adým adým, adýný sýr gibi saklayarak, katetmeliyim mesafelerini
Yaþanýlan bütün zamanlarý yanýltarak
Arayanalara, ardýmda gözyaþlarým dâhil
Hiçbir iz býrakmayarak…

Koþar adýmlarla gitmeliyim, batan güneþin göðsüne doðru
Baðýra çaðýra, dolayarak dudaklarýma
Sürükleyen, teselli veren,
baþý olabildiðince dumanlý, herhangi bir ayrýlýk þarkýsýný
Beyaz, gizemli, kansýz ve sebepsiz, bir intihar öncesi aydýnlýðýnda
Yaðmur sonrasý dökülen tüm gözyaþlarýmý doldurarak avuçlarýma
Yurdundan kovulmuþ bir halkýn, kervanýnýn uðultusuna karýþýp
Düþmeliyim yollara, sensiz, sessiz, soðuk bir akþamüstü…



Mehmet akif çetinkaya

Sosyal Medyada Paylaşın: