Düþleri vardý Evrenin sonsuzluðunu aþan, Tutkularý vardý Büyüktü yürekleri gibi. Yarýnlarý yaþayacaklardý Bugün bitmeden…
Gün tutuldu ansýzýn Soldu gökyüzünün maviliði, Munzur’un eteklerinde bir akþamüstü! Ölüm kustu hainlerin kini Kalleþçe… Ala boyandý toprak, Ýhanetin karmaþýk evreninde…
Gün karardý, Gökyüzünün mavisi soluk, Topraðýn rengi al! Yeni yýldýzlar doðuyor Evrenin gizemli karanlýðýnda… Þavký vuruyor gelecek zamanlarýn ta ötesine Büyüyerek…
Nice acýlarý paylaþtý Bu soylu millet! Dün, bugün… Artýk sabýrlar tükenmektedir, Günden güne bilenmektedir Yüreklerin öfkesi! Zamaný gelmiþtir Suskunluðu bozmanýn…!
Arkadaþ göz yumma ihanete! Tutsaðý olma Bir avuç dolarýn gölgesinin… Sonra kölesi olursun Küresel sermayenin!
“Uyan ey milletim!”Diyor sana Yedi bin yýllýk tarihinin sesi Yarýn çok geç olmadan! Yarýn çok geç olmadan! Yarýn çok geç olmadan… Bayram Ali Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.