İYİ Kİ VARSIN...VE BENDESİN.

Bendeki ben gibiydi soruþun.
Ýnceden,ürkek,incinirmiþim sanki.
Ve anýmsattý tüm acýlarý acýtmadan.
Bitti desemde herþey ölüm gibi,
sonsuz gibi.
Sessiz çýðlýklardý sen gibi bilirsin ya beni .
Ýçinmden kopup geldi inan.
Geçecek dersin ya hep umutla.
Bilmezmisin ki.
Yenileri gelir hep ansýzýn,
sonra yine yenileri,
Anlýycaðýn yaram derin,
dostum,
Bazen dayanýlmaz olsada yaþam.
iyiki varsýn.
Avunurum da duam oluverirsin ansýzýn.
Açlýðýn sesi oluverirsin birden,
sonra uzanan dost eli,,
O hiç bitmeyen yaþamýn gözyaþlarý gibi dökülen,
yine ölesiye hüzünlerin yaþandýðý,
acýmasýz bir bakýþ gibi,
öfkeli bir söz gibi,
sanki kocaman hiçler gibi,
kendi yalnýzlýðýmda boðulurken,
hesapsýz sevdalarýn çýkmazýnda,
Canýn can dediði dostsun ya.
Uzanýrsýn dökülen göz yaþlarýma,
bir ýslanmayan mendil misali.
Sessizce sevgi dolu gözlerinle.
sus dersin sus!!!!!!!
Yaþam bu. Aðlama ben varým.
iþte ben.
can, dost , sevgili , aþk,
herþeyim,
buradayým, senleyim ,aðlama,
ve yine sararsýn yaradanýn kollarýymýþ gibi üþüme
yanýndayým.
Baktýðýnda ta gözlerimin karanlýðýna.
Birgün gidersen uzaklara .
yada dönülmez yollara,
arkandan aðlamýycam.Söz......
Sonun baþlangýcýsýn.
Bekle bende gelicem.
Dostum, arkadaþým.
Kardeþim.
Sevdiðim,...
Herþeyim....
Diðer yarým......
Aðlama......
BANUHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: