BEZM-İ MEY

Hasreti yýllara ekledim durdum;
Teselli aradým peymanelerde.
Dostluðu aradým, dostla oturdum:
Derdimi unuttum meyhanelerde.

Doðmuþtu gönlüme derin bir merak;
Sandým ki hayat bu, budur son durak:
Neþeyi mey edip, derdi atarak,
Kendimi avuttum meyhanelerde.

Boþ hayalmiþ meðer, benim gördüðüm…
Her þey ziyan olmuþ, hayat kördüðüm;
Düþtüðüm girdabý hayra yorduðum:
Yýllarý tükettim meyhanelerde.

Bir þey anlamadan gitti gençliðim,
Kanatlanýp uçtu, ömür dediðim:
Teselli olup ta birde sevdiðim;
Sýrlarý uyuttum meyhanelerde.

Kýsacýk ömrümün bitmez çilesi,
Hasret bulutlarý, umut gölgesi.
Hep beni anlatýr meylerin sesi;
Ömrümü yok ettim meyhanelerde.

HASAN DEMÝRCÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: