Yüregime söz geçiremezken, Sual edilemeyeni soruyorum iþte; NERDESÝN ? Bilmediðim þehirlerde bir kaçaksýn, Adresini arýyor þimdi gözlerim... Çýkýp gelsen diyorum uzaklarýmdan, Yüregimi ýsýtsan. umut büyüten ellerinle toplasan benden arta kalan sevinçleri. Hüznümü takýp bir uçurtmanýn ucuna salsan hani o sonsuz bosluga sonra. Göç rengi agýtlar söylesen bilmediðim bir dilde bana. Gecedir gök koyu mavi, yýldýzlar senin kadar kaçak. Gündür bir dag baþýnýn yüksekliðinde uçan o çok sevdiðin anka kuþudur kendini külünden yaratan… Küllerine ne oldu? hadi kendini Yaratsana.. Yoksa inanmazmýsýn simurg’un aþkýna… Aldýrma sen bana.. Sesim kýsýldý hadi biraz ses ver. Gülüþlerim kaldý esrik ve eksik hadi bir nefeslik gülüver. Yalnýzlýgýma isim aramaktýr yazdýgým her kelime Bana lal olan dilinden bir þiir söyleyiver… Dün gece öldüm. Yokdum zaten düþmediler hesaptan. AÞK; avuçlarýmdan süzülerek damlayan kandý, býrakdým kendimi ölülerime.. Dað duruþlu yalnýzlýklar benimki öldüresiye korkak.. Sevdayý yükledim omuzlarýma kan revan içinde yürek… Oysa daha çok bahara duracakdýk, daha çok kavgaya, sevdaya ve yaþamaya.. Memleketten haber geldi; vurulmuþsun düþmüs bedenin topraga , yüzünde magrur bir gülümseyiþle… GECEDÝR GÖK KOYU MAVÝ, YILDIZLAR SENÝN KADAR EÞKÝYADIR ÞÝMDÝ…
Sosyal Medyada Paylaşın:
günesi uyandıralım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.