Serenat
Bu sana son geliþim, aç perdeni cama çýk,
Sersefil kapýndayým; yen yýrtýk, baðýr açýk.
Ýstemem çiçek atma, bir tatlý söz söyleme,
Tek yüzünü göreyim, yeter mahrum eyleme.
Bir kýrýk sazým da yok, çalsam sabaha kadar,
Seyretsem saçlarýný, okþarken ýlýk rüzgar.
Uyarmýþým ýslýkla, yýldýzlarý ve ayý,
Bak yine çalýyorum, o sevdiðin þarkýyý.
Ne olursun bekletme, aç artýk þu perdeyi!
Yüzünü bir göreyim, haram etme geceyi.
Sabaha gidiyorum, gün ýþýyýnca heyhat!
Bilesin ki bu sana, yaptýðým son serenat.
28 Aðustos 1988 – Pazar / Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.