şiirler de sadık değil

kýrmýzý kadehteki kýrmýzý þarap öptü kýrmýzý dudaklarýný,
parmaklarýyla saçlarýný savurup attý omuzlarýndan aþaðý;
iki damla bakýþý süzüldü gözlerime,
sonra kalktý meyhanenin en mezeli masasýndan
yöneldi ucuz balýklý raký soframa.

hangi notalarla inledi keman,
hangi makamda çaldý saz bilemedim;
az kaldý ölüyordum
mecburen gülüyordum yüreðime tükürmesinler diye…

ince belinde kalýn kemeriyle
allý eteðinin altýnda yanan teniyle oynamaya baþladý;
göðsünde iki ateþli kuþ…
hayýr!
yanan bir keklik uçuyordu…
bir fidan
bir can
bir an kývýrýnca önümde
tütünümden bir nefes
rakýmdan bir yudum alarak attým kendimi dalgalý bir denize.

kollarým kanatlandý
her parmaðým bir meþale gibi yandý havada,
etrafýnda döndüm
her yerini yaladým oyunumla.
kirpiklerim kirpiklerine deðdi
kenetlendi gözlerim gözleriyle…
koptu boynumdaki bakiremin kolyesi
düþtü yere…
anladým ki
sevmek biraz deðil
çokça seviþmektir!

sarhoþtum,
Tarabya’da ay vurdu koya
hiç umursamadým
doya doya içtim senin þehrinde;
bilesin,
artýk þiirler bile sadýk deðil
aldatýyor kelimeler de!..

ö.n
Sosyal Medyada Paylaşın: