BİR KIŞ GÜNÜ

Yanlýzdým odanda bir kýþ günü
Sarmýþtý hazin sükut,duvarý.
Haydi yavrum üfle düdügünü,
Uzandý ruhumun karanlýklarý.

Yanlýz dýþarý rüzgar uðultusu,
Uyarýr bazen beni hayaden.
çýrpanan aðaçlarýn kaygýsý,
Büyüklenir,gitmez kalbimden.

Kapýyý açarken baktým geceye,
Soðuktan kývranýrdý bir kedi.
Yaðmur dahi vuruyordu pencereye,
Duygusal gönlüm ürperiverdi.

Düþündüm kimsesizler bu kedi gibi,
Uðultusunu verdigi o ninniyle,
Þu anda beklerler bir duvar gibi
Belkide aç çýplak yavrusu ile.

7. 01.1958
Kýzýldere Köyü/OSMANÝYE


Sosyal Medyada Paylaşın: