Beni katýk ederken, bir ömürlük acýna,
Çok zamansýz savruldum, daðlarýn yamacýna...
Avare bir nazarla, gözlerim uçan kuþta,
Kýrýlýyor kanadým, vurduðum son yokuþta !
Ýmkansýz gerçek oldu, birleþti gök ve deniz;
Her þeye sýðar oldum, almadý gözleriniz.
Ýçimiz oynuyordu, ansýz dalgalandýkça,
Kandým bütün sulara, denizleri andýkça.
Baþýmý çeviririm, þimdi nerde görsem su,
Her dalganýn ardýnda, kurulur onca pusu!
Dað da bitti, denizde, sonu mudur yollarýn ?
Reva mýdýr, bir ömür, açýk kalsýn kollarýn !
Yumdum artýk gözümü, zamaným yok seçime,
Gidermiþ gibi Çin’e, yürüyorum içime...
Her adýmda bir tayfun, her nefeste anafor,
Bir ateþ gedeyim ben, yüreðim kesmiþ akkor!
Kesilmiþ bütün sular, ne yaðmur var, ne de kar,
Irmak olup gelsen de, bundan böyle ne çýkar ?
Ýster kara topraða, istersen gönlüne ek,
Bir gün uslanacaðým, mühlet verirse felek...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.