Yeniden...

Bir bað bozumu zamanýnda
Sýkýlmýþ üzüm tanesiyim.
Yýllandýkça deðer kazanýr dedikleri;
’Bir bað bozumu þarabý,
Sarhoþluðuna düþmüþ sevmelerin...’

Gözlerin yýllara vermiþ nurunu
Üç derece gözlüklere sýðýntý.
Aranýrým,
Gögüs kafesimde bir yürek bulurum,
’sýkýntý sandýðý’ve de sancýlý...

Bulamam hiç bir þeyde
Dost elinin sýcaklýðýný...

’Ey xweda,xwedayé mezin...’

Kýrmýzý kahkahaydým,
Hüzün tarlalarýna düþen.
Kokumu kim savurdu bilmem.

Kim lanet okur kendine duasýnda...
Korkma,
Gün doðar gece gebeliklerinden.

Tekmil!!!
’Bir nefeslik doðrular,asýrlýk yalanlardan yücedir.’

Haydi kalk!
Parmaðýmýn ardýna salgözlerini.
Aha burada,aha þurada,aha orada,
Sürgünde filizlenmiþ yürekler var,
Tutunmaya çalýþanlar hayata...
Henüz kundaklanmýþ evlerinin,
Dumaný kesilmemiþ...
Sözler üretir kadýnlarý
Hançerdir deler geçer sineleri.
Katýksýz ekmek gibi,
Düðümlenir boðazýma.
Boþluða dalan gözleri,
Gezinir umut tarlalarýnda.
Elleri öpülesi,
Bozkýrýn Anneleri...

Van gölü gözlerimden silinir,
Dalarým maviye,birde
Özlemin renklerine...
Semazenler kahýrsý bir semahta
Þakaklarýmda taþýrým aðrýsýný,Ararat’ýn.
Bir lal çingene söylenir,
Ben aðýt sanýrým...

Muþtusu kalmadý yaþamýn,
’Medet,xwedayé mezin...

Yaþmaðý omuzlarýna düþmüþ bir gelin ile,
Lal bir söyleþi düþer gözlerimize.
Destansý bir masal dinlerim,suskun...
Þelalesi yýrtýnýr Muradiye’nin.
Sinesinde çiçekler açar Suphan’ýn.

’Ve karýþýr fýsýltýlarýmýza rüzgar
Orada ölür...’

’Burada her gelin bir umudu emzirir kucaðýnda’

Dilim pak!
’Yeniden sevdalanmýþ bir yürekle huzurundayým;
Dilimdeki baðý çöz,
Baðý çöz Allah’ým...’
Sosyal Medyada Paylaşın: