Ömür boyu seni sevdim, Lâkin kader bu,kavuþmak nasip olmadý. Mecburduk ayrýlmaya, Elimizden baþka ne gelirdi ki... Kader böyle yazmýþ bir kere.
Üzülmek neyi hâllederdi ki, Zaten herþey olup bitmiþti. Elin koynunda seni görmekten ise, Razýydým her an ölmeye. Elimden baþka ne gelirdi ki...
Ýsmim mecnuna çýktý,aldýrýþ etmedim. Kara sevda idi çektiðim. En büyük acý,seni kaybetmek ti, Ne yazýk ki sen onu ecelden önce yaptýn.
Suçum seni sevmekti. En büyük mahkum yine ben oldum. Nedeni ise, Ýçimde aþkýný taþýmaktý.
Bari son vazifeni yap. En büyük acýlarý taþýrken bile, Kâlbimde yalnýz sen vardýn. Lâkin dedim ya,kader, Ýkimize çok gördü bu sevdayý. Yazýk oldu ikimizede.
O ki,sana ve bana, Rahat yüzü göstermedi. Ümitleri yitik bir kiþiyim ben þimdi, Mezarýmda bekleyeceðim artýk seni...