Hatýrlarým mazinin sayfalarýnda geçmiþin izlerini Göz gözü görmez sigara dumaný Ve hafif uyku aralarýydý gecemde Bom boþ odada yine yalnýzlýk kokusu sarmýþtý etrafý Dudaklarýmýn izmaritlerle öpüþtüðü sigaralar, hep yarýmdý Ve fýrtýnada kurumuþ yaprak gibi savrulup dururdu Mecalsiz bir yaným ve hep yaþlý gözlerim
Ve yalnýzlýk tek yoldaþým Ciðerimi ateþiyle daha fazla yakmasýn diye Yüreðimi dökmeye çalýþýrdým, sayfalarýn üzerine Göz pýnarlarýmdan dökülen damla,damla,yaþlarý akýtýp Acýlarý,hüzünleri,sensizliði,hasretini yazardým Zemheri gecelerin en sessiz zamanlarýnda
Sonra gözlerim bulanýklaþýrdý Hani nefessiz kalýr boðulursun dar gelir dört duvar ya Penceremdeki bir yaðmur damlasýnýn solgun izine kývrýlýp Hani öyle boynu bükük yýðýlýr kalýrdým Hani bitkin düþersin ya Öyle hayatýndan býkkýnca yatýp uyurdum Buðulu bir pencerede, silinip, yok olmak gibi
Uyanýrdým yeni günün sabahýnda Yine aklýma gelen ilk þey olurdun sen yine Bir de hüzün Ki hüzün her yeni gün sahnede Bir yýkýmýn yaþandýðý zamanlardý yokluðun Ve yaðmurdu, bütün sensiz günlerimin adý Ve sensiz her gün yaðmur yaðdý, gökler aðladý Sensiz þehri bir sel aldý kaybettim kendimi
Ýþte o kaybettiðim selde Boðulmuþ bir çocuk cese(diy)di yüreðim
Yalnýz Kimsesiz Çaresiz...
Yusuf Türkmen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(KaLp-HIRSIZI) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.