Sonsuzluğu Senin İçin Bir Ömre Sığdırdım

Bir yudum gülümseyiþ sakladým senden
Biraz içli bir bakýþ
Ýnce bir duruþ, narin bir oturuþ
Beyaz ellerinle bir tabak çorba veriþ

Akýntýsýnda buluþtuðumuz o ýrmak
Her gün bir daha delip geçer kalbimden
Sanki iki tarafý keskin bir býçak
Ne yapsam ama bir þey gelmez elimden

Hangi felaket bizi ayrý düþürdü
Artýk sormaz oldum nedendir diye
Verdiðim kararlarý hükümsüz kýldým
Ýlamlarý yýrttým attým dereye

Bakma bir daha kapýný çalmadýðýma
Yokluðunda öyle müthiþ vardýn ki
Ýlk bakýþta dosyaný rafa kaldýrdým
Ama sonsuzluðu senin için bir ömre sýðdýrdým

Sosyal Medyada Paylaşın: