bir resim yapsam beyaz tuval üstüne
konusu sen olsan
boyalar mutlu olur, kaybolurlar gözlerinin içinde
renkler uçup gider sonsuzluða
görünmez olur resmin
bir resim yapsam beyaz tuval üstüne
konusu sen olsan
fýrçalar deðmez nazik bedenine, acýtýr seni diye
gözlerinde eritirim fýrçalarýn acýsýný
dudaklarýnda sona erdiririm; yüreðimin sancýsýný
bir resim yapsam beyaz tuval üstüne
konusu sen olsan
gözlerim akar gider sonsuzluklara
ellerim, ellerim titrer; fýrça vuramam sana
yüreðime hapsederim tuvaldeki düþlerimi
yokluðun her zaman acý verirken bana…
Bir resim yapsam beyaz tuval üstüne
konusu sen olsan
Karadeniz’in hýrçýn dalgalarýný hapsetsem
Zigana’yý teslim alsam tuvalimin içinde
gözlerinin rengini kýskanacak dalgalar
yüreðindeki mis kokuyu; Zigana’nýn rüzgarý...
Metin Kaya ÝLHAN
TRABZON
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.