Tükenmeni Bekliyorum

Ýçimde fýrtýnalar koparken,seni unutmaya çalýþmak zor!
Zor zamanýn kucaðýna atmak yaþananlarý...

Ve beklemek,
Sabýrla,umutla...
Belki bir mucize olur diye uyumak sensiz bir sabaha.


Güçlü görünmek sevdiklerime,
Ýçimde dibe vurmuþken,ayakta durabilmek...

Zor!


Hala sayýklarým ismini...

Seninle bir aþk yaþadýk ve bitti!
Kabullendim gidiþini.

Öyle içime iþlemiþsin ki;
Bir çýð düþtü yüreðime sanki.
Yüreðim soðuk,ýssýz...
Yüreðim sensiz,yalnýz...

Gittin...

Korkulardan çareler aradým günlerce
Sen geldin mutluluk geldi derken,
Gidiþinle hüzünlerde boðulacaðýmý nerden bilebilirdim?

Ahh...

Hala güzel mi bakar gözlerin?
Kokunu ölesiye özledim!
Nasýl yaþanýr ki sensizlikte?
Nasýl baþ ediyorsun bensizlikle?

Ben sana þiirler yazarken gözyaþlarýyla,
Benden bi haber sen,belki baþka kollarda.

Bilemem ki...

Seni görmeler tesadüflere kaldý artýk.

Aðlarken býraktýn beni...
Sessiz kalýþlarým,dönüþleri doðurur mu diye sustum!

Sen...

Tüm umut kapýlarýmý yüzüme vurdun.
Sancýsýný çekiyorum dönüþlerinin...

Tükeniyorum...

Ýçimde tükenmeni bekliyorum!


Sosyal Medyada Paylaşın: