Buz Kesti Aşk

Saklýydý zamanlar...
Yüreðimde ismin,saklý zamanlarýn bilinmeyen hasretindeydim.
Gidiþin çok dokundu bana...

Zamana küstüm.
Sana konuk olan evrene,sana kucak açan yollara küstüm...

Siyahlara büründü kentlerim,
Gecede ayaz,gözlerime bir bak!
Sen bende sýcaklýðý yitirdin;
Buz kesti aþk!

Öyle engellere takýldým ki;
Düþtüm,parçalandým,döküldüm...
Sana söylenecek sözcüklerde kayboldum.
Þiirlerde aðladým;
Kaðýtlarým ýslak,kalemim dertli kaldý...

Ýçimde çok savaþlar yaþadým!
Viraneye döndü kentlerim.
Ateþkesleri kendimle yaptým;
Yýkýk kaldý þehirlerim...

Sensizliðe kapýlarým kýrýldý,dört duvar yýkýldý.
Sen benim herþeyim,
Sen benim düþlerim,nefesim...

Ücra köþelerde kaldý aþk;
Daðýnýk kaldý hayaller...

Herþeyden öte hiçbirþeyde yitirdim seni!
Hiç uðruna soldurduk gelincikleri...
Narin kýrýlgan aþkýmýza bir rüzgar deðdi ve öldük,bitti!



Sosyal Medyada Paylaşın: