elinde olta takýmlarý taþýyarak yürüyen
bir allah’ýn kuluna rastlayamayacaðýnýz
o çok dik yokuþlarda biz bir zamanlar…
kitap dolu sýrt çantalarýmýzýn
kalýn askýlarýyla yýpratmýþtýk minik omuzlarýmýzý
devrile döküle terlemiþ/ üþümüþ/ çok defa
düþmüþtük de kalkýp yine yürümüþtük
yani/ sizin aþk(lar)ýnýzdan öldüðünüzü söylediðiniz
o kentte
bir çocuk-luk kadar yaþamýþlýðýmýz vardýr
izninizle tanýrýz/ hani
hele bu mevsim hava nasýl da aðýr aðda kývamýdýr
yosun kokusundan yoksun rüzgarlar yaladýkça
nasýl yalazdýr teniniz/ hâlden anlarýz
hatta bu sebeple siz yine erken kalkýyorsunuzdur
yakalamak için serinliðini sabahýn
yüzünüzü bile yýkamadan
güvercinler besliyorsunuzdur avuçlarýnýzdan…
sonra bir þort geçiriyorsunuzdur bacaklarýnýza
beðenmiyor/ hayýflanýyorsunuzdur
göbeðinizden mütevellit sanýyorsunuzdur ki hayýr;
(þort mort) yakýþmaz
deniz manzarasý olmayan kentlerin adamlarýna
sonra annenizi bekliyorsunuzdur/ muhtemelen
susamlý simit getirsin diye eve gelirken/ ve
o ancak geldiðinde demleyebilecektir çayý
siz üþeniyorsunuzdur mutlak/ ki mutfak kapýsý
tam karþýsýndadýr komþu evin çatýsýna bakan
hayata ç/alýþma odanýzýn
yine de kalkmýyorsunuzdur yerinizden...
zira geceleri erken yatmýyorsunuzdur
kim bilir hangi aþkýnýzdan kalma sýzýnýz?
acýtýyor diye derinden...
bizse hâlâ (þiir miir) yazýyoruz geceleri
(aþk maþk) hâk getire/ ah! ama bir de
üzerinize afiyet…
þimdilerde biraz hastalýklý bir telaþa gebe
parmaklarýmýz
özleminizle sözleniyoruz da adý üstünde
kývrandýracak ya ille;
"niþaný kýþ tarafý yapar" deyip kestirip atarken
onu da biraz size benzetiyoruz
bileklerimiz kan revan fakat ellerimiz mahkum
öfkemiz gani de bu öfke
ne dileklerimize ne de bileklerimize yararlý
þimdi baþka düþ’ün yokmuþ gibi
kasým gel/sin diye sýk diþlerini/ bekle babam bekle…
henüz (düðün müðün) de konuþmuyoruz/ hem
bir düðüm ki boðazýmýzda/ gittiðiniz an attýðýnýz
zaten güðüm güðüm yas biriktirmiþiz
söz çeþmenizden damlattýðýnýz
deðiþmeyen tek biziz
siz gitmezden önce karþýmýzdaydý ya hani/ deniz…
artýk gözümüzün ta bebeðinde!
ve sýrf vakit geçsin diye
elinde olta takýmlarý taþýyarak yürüyen
adamlar seyrediyoruz sahilde
(kasým masým) dertleri yok/ sakinler;
(balýk malýk) tutuyorlar/ bize bir telaþ gark oluyor
aklýmýza kasým gelince/ tutturuyoruz
arada bir/ öldüðünü unuttuðumuz annemize:
“(gelinlik melinlik) yok!” diyor
bir þort geçiriyoruz bacaklarýmýza/ yakýþmýyor
denizi gözlerimize gömdüðümüz geliyor aklýmýza
bir sandalye çekiyoruz aynanýn karþýsýna
sizi gördüðümüz günden beri çektiðimizi unutup…
elâ bir deniz manzarasý seyrediyoruz gözlerimizde.
anlamý-yor/uyorsunuz;
olan yine þiirlerimize oluyor!
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.