uzun zaman sonra bugün ilk kez
resimlerine baktým
sürdüðün kýsacýk hayata inat
ne kadar da çoktular...
rengarenk kiþiliðinle tezat
uçlarý sararmýþ...
ve siyah-beyazdýlar.
nasýl da vakitsiz sustu
aþkýný söylemekten yorgun düþmüþ
o utangaç dudaklarýn...
seni çok mutlusun sanýrdým anne
þimdi anlýyorum inan
çekilmiyormuþ resmi
hüzünlerin... ah’larýn!
senin umutlarýn vardý
ve elimde kalan bu resimler gibi
siyah-beyaz deðildi
avuç avuç yuttuðun mide haplarýn...
uzun zaman sonra bugün ilk kez
resimlerine baktým
bugün bana dokunmayýn;
aðlamaklýyým.
JD/Narçiçek/2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.