Ýman büyük bir nimet, meyvesi huzur, sükûn!
Ýnsana emr-olunan, en büyük özel rükün.
Muhalifi küfürdür, orta þýkký bulunmaz;
Onsuz insanýn sonu, uçurum, kün-fe-yekün.
Belki nuru azalýr ve yahut da çoðalýr;
Bunun için üstüne, muhlis ameller dökün.
Onunla sever kiþi, onunla yüzü güler;
Onunla döner dünya, devamý mümkün mülkün.
Var olmanýn devamý, yok olmamanýn kaný;
O olmazsa olmazdýr, suyu, gübresi kökün.
O bir ýþýk, nur, feyiz, merkezi kalbi latif;
Onunla kolaylaþýr, hafifler büyük yükün.
Garibî yardým iste, Gafur, Rahim, Rahmandan;
Ýmanlý gitmek olsun, buradaki tek ülkün…
Garibî-Salih Yýldýz……..25.12.2009
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.