Bunca malýn mevcudâtýn
Sen deðilsin ilk sahibi
Fanidir bil ki hayatýn
Vardýr bir yaradaný kainâtýn
Maðrur baþýn elbet yere eðilir
Halîmdir o cezan, er geç kesilir
Topraktýr, tenini çürütür
Bil ki o dur Hâfýd olan!
Ol deyince olduran
Öl deyince öldüren
O ki Kâbid dir Kâdir dir
O ki Mümîttir, Mübdî olan!
Varoluþun sýrrý Onda gizli
Dillendiriyor semâvatý hemde arzý
Ýhâtâ eder kainatý
Görmediysen hakikati,
Aç gönlünün gözlerini
Bil ki Mukît dir O Muktedirdir O
Sabret ey insan,
Ýsyana gelme,
Kaldýr avuçlarýný, merhamet dile
Sabûr’dur O, samed’dir O
Yolunda olmayan gönül ýþýksýz
Ýsmini zikretmeyen ruh karanlýk, ýssýz
Bil ki O dur Zahir olan!
Aç kalbinin kapýsýný
Giy hakikat hýrkasýný,
Ondadýr derdinin dermaný,
Unutursa aklýn zihnin
Fettâh’týr o bilsin kalbin!
Bil ey insan dost’un O
Ýbâdýn Mâþuk’u , hem Mâbud’u o
Hem ne güzel Vekîl, Velîdir O