Yaþandý ve bitti… Haklýsýn! Sana neydi ki... Ne itirazýn vardý Ne intizarýn! Umurunda mýydý yitiþi Bizsiz geçen zamanýn..
Bendeyse, Ne özlemi eksildi Ne de hayali eskidi Beraber tüketilen Bize dair bir anýn.. Ne yapayým Ýfadesi alýnmýyor zamanýn...
Çaresizdim... Denedim; Yenildim hep yalana Kah umutsuzluða, Kah mutsuzluða.. Hýrpalandý bedenim Denedim, Senden sonra, ...Hiç olmadý gelenim...
Tedirgin ve korkak Cadde cadde, ...Sokak sokak Kendimden kaçtým Köþe bucak... Sanki; ...Sanki kendimi bulsam Dokunsam gözlerime Kýzýl güller açacak... Boþalacak gönlüm, Seni saran bu kucak Ellerim kanayacak...
Cesaretsizdim.. Kýrýlgan ve yorgun Acýlardan geçtim ben Dikenli tarlalardan Gülistanlar gördüm ...Çok uzaklardan Bir an bile ah etmedim Sevdadan, yaralardan... Bilirim hepsi gelir, ...Hepsi Yaradan’dan...
Çünkü inanýrým ben Gecelerin ardýnýn Sabahýn olduðuna Güneþin doðduðuna Sürse de bu döngü karmakarýþýk Bilirim, biter her karanlýk Çünkü inanýrým ben Sevdalar, yýldýzlara yapýþýk Aþkýn, öbür adýdýr ýþýk...
Bursa 23 Ocak 2009
Ali Özkan Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Asaf Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.