Bazen kelimelerin aðýrlaþýr
Duygularýna tercüman olamaz
Bir þeyler oturur içine sanki
Anlatmak istediklerin sanki boðazýna takýlýr
Yutkunmazsýn…
Zamansýz olan her yer de
Düþüncelerin seni boðar
Yüzmek istediðin bir göldür belki
Ama sen okyanusta kulaç atmaya çabalarsýn
Gözlerine yansýr
Yorgunluðun
Çaðresizliðin
Gülümsemelerin yalan olun
Hayat sana daha da yalan gelir
Yalnýzlýðýn koparýr seni hayattan ve her þeyden
Tecrübelerin tercüman olmaz
Susarsýn….
Sustukça boðulursun, çýrpýnýrsýn
Ama
Çoktan dipteki yerini almýþsýndýr..
Beklide yerin orasýdýr ama anlayamamýþsýndýr..
Ýþte budur boðazýnda düðümlenenler
Kendine bile itiraf edemediklerin
Çoktan taþmaya baþlamýþtýr
Ve
Kendi okyanusunda boðulmuþsundur..
Gecenin karanlýðýnda
Sessizce….
Ümit Nebil….