Ýstanbul aðlýyor gözbebeklerimde Yalnýzca senin ve benimde yalnýzlýðým için Yitiriyorum dönme ihtimallerini de Tükeniyor umutlarým her geçen gün
Eziliyor ayaklar altýnda Bir sürü hayallerimin kýrýntýlarý Kurduðum ümitler ve yarýnlarýmda cabasý
Arsýzca geçiyor vakit acýmadan Býrakmýyor geriye bizden Tek bir eser Ne varlýðýný nede kokunu reva görüyor bana Olsun yüreðimin sana koþmasýna engel deðil ya
Aynalarda güzelliðin yansýmalarý Kalacak sanýyorsun ya hep ayný Öyle deðil iþte Tahta bir bavul ile Bir þehri terk etmek kadar kýsa yaþam Ne çok isterdim seni bende yaþamayý An ve an
Gözkapaklarýma çöktü gecelerinin yorgunluðu Yokluðun yataðýmda uyuyor mýþýl mýþýl Bense ait olduðum yerde Ne sen varsýn nede sarýsý güneþin O yer de
Yine yalnýzlýk yine çaresizliðin eþsiz kadýnýyým ben Ýþte açýlýyor son perde Bu mutsuz filmin yalancý kahramanlarý Nasýlda alkýþlýyorlar beni Hadi alkýþla sende
Müjgan…( 26/12/2009 )
Sosyal Medyada Paylaşın:
müjgan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.