Neden?
neden hep geliyorsun aklýma!
hayatýndan çýkýp gittiðim gibi bir anda
düþüncelerimin dýþýnda da tutamýyorum seni...
ve her son
yeni baþlangýçlarýmý getiriyor
yeminlerim takýlýp kalýyor dallarda.
sebebi haklý vazgeçiþlerime yeniliyorum her defasýnda
bu son kez demeler tükeniyor dudaklarýmda...
düþlerimde,
azap duvaklarý örtüyorsun yüzüme
gelin umudunun yerine
bir avuç kara toprak karýþýyor beyazlýðýma...
ölümüm
iki dudaðýnýn arasýnda
ve ben halâ
neden?
bitti diyemiyorum sana
sen yinede bekle beni...
Müjgân Ebcin