Bu sevdanýn sonu yok, er geç hicran olacak, Beni böyle býrakýp gideceksin bir gün sen! Deðil mi ki þu gönlüm, bir gün sensiz kalacak, Çekil bir rüzgâr kalsýn, baþýmda çýlgýn esen.
Bir daha sever miyim, böylesine kim bilir? Kapýlýr mý yüreðim, yeniden bir sevdaya? Belki de yokluðuna, alýþýrým gün gelir, Bitiverir bir sabah, yýllar süren bu rüya.
11 Aralýk 1985 – Çarþamba / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.