HOŞÇAKAL SEVGİLİ

’Muðla’dan ayrýlýrken’

Yýllarýn üstüne çizgi çekerek,
Ardýma bakmadan ben gideceðim.
Kalsa da anýlar bu küçük kentte,
Yarýndan korkmadan ben gideceðim.

Görülen rüyayý anlat hayra yor.
Suçlusu kader mi bir de bana sor.
Gözümde damlalar yüreðimde kor.
Gurur yýkmadan ben gideceðim.

Sayýsýz hatýra kalsa geride,
Maziye inse de ince tül perde,
Yarýnlar karanlýk olsa da bile,
Bir ýþýk yakmadan ben gideceðim.

Bilirim aðlamaz üzülmezsin sen.
Dilerim bir tanem solmasýn neþen.
Hayat dediðimiz gül bahçesinden,
Dikenler dermeden ben gideceðim.

Ne bir tas suyu dök,ne mendil salla.
Ne mektup yaz,ne kart,ne haber yolla.
Mutluluk dileðim hep dualarla,
Kalbini kýrmadan ben gideceðim.

Gelirsen benimle gönlümde yerin.
Gelmezsen bir tanem ’Hoþça kal.’ derim.
Kaderim bu imiþ der de giderim.
Ölümü görmeden ben gideceðim.

Bu iki fidanýn topraðý sensin.
Býrak bu fidanlar meyvesin versin.
Bizler bastonlarla,onlar emeklesin.
Tabutla gitmeden ben gideceðim.

1998 Muðla

Mahmut Çetin Zorba



Sosyal Medyada Paylaşın: