Kargış...
Kýrk dokuz yerden yaralýyým
Sen, adýna þiirler yazdýðým
Anlamsýz sýfatýna anlamlar kattýðým
Vur sende bitsin bu amansýz karalarým
Sana susuyorum bu akþam
Sokaklar seni fýsýldýyor
Be mübarek mendebur
Gittin, almadýn sesini giderken…
Sana gözyaþlarýmý biriktirdim
Boynuna kolye yapmak adýna
Aðlamadýn, aðlarsýn usul boylum
Gülmedin, gülmezsin ömrünce
Sana kýrk yara büyüttüm yâr ol diye
Yâd ellere kaçmak senin neyine
Sen uzaklýðý yaratan hasretimsin
Özlemlerimin sahibi, kiþiliksiz sevdiðimsin
Sesinde kuþlar öterdi, bulutlarýn ardýndan
Sokaklar kayýp sessiz ve dilsiz
Saðýr yalnýzlýklar kaldý bana
Sana susuyorum bu akþam
Kýyametin olacak bensizliðin
Sûr elimde kýyamet makamýndan çalacaðým
Bütün þiirlerim hesap soracak senden
Kuraklýðýmýn çöllerinde serap göreceksin
Güne merhaba þarkýlarý söylerken
Akþam olacak ömrü baharýn
Ýþte o zaman tekrar doðacaðým
Senin mezarýn benim beþiðim olacak
Henüz bir yaþýndayým…
Osman Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.