DOLUNAY ZAMANI SENDROMLARI

kifayetsiz...
sokak arasý karþýma çýkan kediler gibi...
yýlýþýk bakýnca gözlerime...
bugünün bir þansý yokmuþ gördüm dünden sonra...
iki tek atar rahatlarým sandým...
sonra mý? direnemedim iþte...
bedeli aðýr olan þeyleri yaþamaktan kaçmak!
hileli bir zar atmak geceye...
içindeki o gül aðacýný sunmak ona...
topraðý havalandýrmak gibi mi sanýrsýn
tek gecenin sunumunu!
ben yine bugün yazarým...
kaderin yazgýsýndan uzakta yazarým...
yazgýnýn sarmalýnda oturup sonra
geceye sallanýp, içimdekini akýtýrým...
Gideceksem ben açmayacaðým o kapýyý artýk...
kararsýz...kifayetsiz...ve ölü toprak gibiyim þimdi...
sanýrým sattýðýný sandýðýn hayallerin
son kullanma tarihi diye birþeyi varmýþ
öyle duydum satýlýk hayalleri kullanma kýlavuzu
ve garantisi geçmiþ aþklar iadesini iyi bilen birinden...
çok güzel bir ayakkabýnýn içine dar gelen bir ayak gibi
caný acýyan biriyim þu an...
ama çok güzel deðil mi ayakkabýlar?
Küflenmiþ hayallerden kurtulmak adýna
bunlarý giydiðime göre ne yaþayacaðýmý biliyorum...
þu an peggy lee kurtarýr sadece beni...
belli oldu bu gecenin de yazgýsý...
bir kezzap þiþesi ile burun buruna gelince
içindekinin üzüm suyu olma
ihtimalini düþünmek kadar
düþünmemek isterse beyin efendi
buna kim ikna edebilir ki seni!
ben bildiðimi yer içer sýçar
sonra da kumkumalarýn en idealini oynarsam
buna sakat durum analizi mi dersin sen?
cebimden çýkarttýðým ve cebimi yakmayan
mum alevinin sihrime katkýsý olursa þayet
aydýnlattýðý yer kadarým..
mrs dalloway gibiyim...

Sosyal Medyada Paylaşın: