Karanlýktý yol
Uzaðýnda geceye tapan aðaçlarý
Sessizce uzayan enine gölgelerin
Ýçlerinde
Kimsesizlikleri bekleyen
G/izli mezar taþlarý...
"Kokunu özledim en çok…
Dudaklarýmda parmak uçlarýna kondurduðum busenin izi
Hala duruyor
Ne zaman gözyaþýmýn tuzu deðse
Yokluðunun ardýnda kalan bedenimin eksilen yaný
Çok acýyor"
Yalnýzdý yol
Karanlýðý kucaklamýþ,sarýlmýþtý gölgelerine
Benimsiniz diyordu
Üzerinden geçip giden
Sahipsiz ruhlar örselerken
Ezilmelerinde...
“Ellerini özledim en çok
Asi, kendine bile karþý gelir gibi,
Ve benimdiler...
Avuçlarýnda yanan gizli ateþi düsünürdüm,
Düþünürdüm de
Neden her dokunuþunda titrerdi bedenim...”
Kývrýmlýydý yol
Dev bir yýlanýn bedeni üzerine serilmiþcesine
Üstelik soðuktu
Ay ýþýðýnda korkak ve
hep sus pustu...
“Gözlerini özledim bir de
O kadar çok þey anlatýyordu, nasýl gevezeydi, hiç susmuyordu
Diline inat....
Vurgun yemiþe dönüyordum en derinlerinde
Sevdam dökülüyordu”...
Benimle idi yol
Çýkmazlarýna
Sarý çiçeklerin tohumlarýný gömdüðüm...
Güneþinde yasaklar öldürdüðüm..
Geçitlerinde
Bin gitmelerimden
Bir defa bile geriye dönemediðim...
----------
Ýçimde çulsuz, serseri duygularýn saati
Serde yar...
YILDIZ