Çocukluðum… En güzel anýlarým, Gizli birer hazineydi Misketlerim, gazoz kapaklarým Ve de deniz kabuklarým. Toz pembeydi hayallerim… Kuþlar gibi mutlu Uçurtmalar kadar özgürdüm. Dertsizdim, tasasýzdým… Ýnsaný yoðuran olaylara Kaygýsýzdým. En büyük mutluluðumdu Kitaplarým, çemberim.. Ve de topacým. Hani nerede benim Mis kokulu çantam, kalemlerim Ve de boyalarým. Þair ne güzel demiþ “Affan dedeye para saydým Sattý bana çocukluðumu” Ama benim Affan dedem de Yok ki Versin bana çocukluðumu.
AKYOL Sosyal Medyada Paylaşın:
Göksal AKYOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.