gidiyorum cennet gülüþü dönüyorum cehennem ýzdýrabý býrakmýyor yakamý saçlarý gayet uzun dokunulmaz akýl veriyordu aþk diye ah bilse lazým deðil bize yaþamak
þimdi örtünme vakti bulunuz ruhu kayýp setrelerimizi yakasýz gömlek getiriniz mümkünse idam sehpalarý da gerekmez sual sorgu münker nekir ne varsa çekilsin bir kenara burdayým Rabbimin huzurundayým
bir Mesih çeker bir de ben de gelir mi bilmem artýk giden bunca hadiseden sonra ’’ Aya bak ’’ dedi ve sen küçül baktým ay yüzlüydü ay yüzüydü büyüdükçe büyüdü keder kalbi ferahým sen kal bize þimdi gitme vakti
karþýmdaydýn masum gülüyordun habersizdin bildiklerimden avuçlarýndaki çizgilerden öðrendim hayatý bilmediðin kadar bildim içini dýþýný saklýsý gizlisi yok kalbininin ulaþma derdinde hep kendinde kelamsýz selamsýz kan ter içinde gök kuþaðý düþlerim
önce yaðmur doldursun ey sevgili düþtüðüm çukurlarýný sonra sen gamzelerim de ben kerbelam
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayalayna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.