Hayat aðacýnýn kýrýk dallarýnda Solan yapraklar gibi bedenimiz. Ne ölüyüz Ne de diri… Solgun bedenlerimizde ruh olsa da Yaþayan birer ölü gibiyiz. Gözlerimizdeki yaþlar kurumuþ Kalplerimizdeki atýþlar susmuþ Solgun dudaklarýmýz gülümsemez olmuþ Bedenlerimiz diri olsa da… Bizi biz yapan Ruhlarýmýz ölmüþ.
Bizler birer kukla Nefislerimiz ise kuklacý Nefsimizin elinde iplerimiz Hareketlerimiz istemsiz, Bakýþlarýmýz þuursuz. Oynatýcýmýz nefsimiz ya Nereye isterse gideriz.
Kader deriz baþýmýza gelenlere Kadere kýzamayýz… sövemeyiz de… Yükleriz feleðe günahlarýmýzý Halbuki… Kula bela gelmez ALLAH yazmadýkça, ALLAH bela yazmaz kul azmadýkça.
AKYOL Sosyal Medyada Paylaşın:
Göksal AKYOL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.