Sevdalarý kadar büyüktü yürekleri. Yürekleri, Önce birer top ateþti, Dað baþlarýnda tek tek yanan! Sevdalarý ateþten gömlek…
Sonra sevdalarý büyüdü, Daðlardan yüce, Vatan kadar kutsal! Tek vücut oldu kocaman yürekleri, Sevdalarý kadar büyüdü.
Ateþten gömleði giydiler, Vatan topraðýnýn dört bucaðýnda... Gökteki yýldýzlarýn, Pembe ýþýklarýný hissettiler Kutsal vatan topraklarýnda, Secdeye varan alýnlarýnda...
Þaha kalkan yürekleri, Büyüyen sevdalarý, Þafakla birlikte doðdu yeniden Bir destanýn içinden…
Biliyor musun? Düþman yine pusuda! Sýnýr tanýmýyor, Bir asra sýðdýramadýklarý kinleri… Hava puslu… Sular bulanýk!
Bir ses çaðýrýyor, Varoluþ destanýndan Duyuyor musun? Çaðlara hükmeden bir ses! Karakalpaklý, gök yeleli Bozkurt’un sesi! Demirden daðlarý, Eritmeye çaðýrýyor… Demirden daðlarý, Eritmeye çaðýrýyor…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ozanca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.