SEN UNUT DEMESEN!..
Sensizlik en aðýr cezam olmasa;
Kalbimi vuslatla avutur muydum…
Aldýrma hicranla dolsun kadehim;
Sen unut demesen unutur muydum…
Gözlerin “ git “ derken oralý deðil;
Yüreðim derbeder yaralý deðil;
Dertlerim peþpeþe sýralý deðil;
Sen unut demesen unutur muydum…
Teselli vermiyor baktýðým fallar;
Kapanmýþ el ele yürünen yollar;
Bir yetim sevdayý sarýyor kollar;
Sen unut demesen unutur muydum…
Gözlerde baþlayan yürek yarasý;
Alnýmda vedanýn çýkmaz karasý;
Bu mevsim gitmenin geldi sýrasý;
Sen unut demesen unutur muydum…
Uzak ol hasretten çektiðim yetsin ;
Yüreðin nereye giderse gitsin;
Tamam de bu azap tamam de bitsin;
Sen unut demesen unutur muydum…
Benden kalanlarý bir gece yakýp;
Koluna en olmaz hayali takýp;
Üstelik gözümün içine bakýp;
Sen unut demesen unutur muydum…
“Peþimde dolanýr hayalin, yüzün;
Aklýmdan çýkmýyor “git” diyen sözün”!..
Ali ALTINLI – 15/12/2009
Saat: 00:52
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.