OYSA BEN!..
Oysa ben biz diyordum duymasan da sesimi;
Gözlerinden akarken çiðnedin cesedimi;
Senden uzak iklimler takvimlerde dururken…
Sýrtýmdan çaresizlik tekrar tekrar vururken…
Oysa ben hayallerde hep beyazý seçmiþtim;
Can dediðin nedir ki “Can” dedin ya geçmiþtim;
Bir ceylan yavrusunu ararken yanaðýmda…
Hükmü kabul eylerken yalnýzlar konaðýnda…
Oysa ben “of” demedim zorda kalýp bir günde;
Taþýrken sensizliði sen ardýmda ben önde;
Hasretinin en aðýr bestesini dinlerken…
Tende gönül telleri inim inim inlerken…
Oysa ben senden ayrý dünyalarý yakmýþtým;
Gözlerimle bir senin gözlerine bakmýþtým;
Minik serçe kanadý taþýrken yüreðimi…
Mahþere dek saklarým duyulmaz dileðimi…
Oysa ben nefeslerde tükendim aðýr aðýr;
Sarýlsam duvarlara kimi kör kimi saðýr;
Çýkýlmasý dik yokuþ zora koþtu sor beni…
Mutluluksa tükenmem usul usul yor beni…
“Oysa ben senden ayrý yaþayamam sanmýþtým
Oysa ben seni her gün yine sensiz anmýþtým”!..
Ali ALTINLI – 18/12/2009
Saat: 19:47
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.