Her zaman her yerde varým,
Hayatýmý kendimce yaþarým,
Ben fani dünyada bir yolcuyum,
Orta þekerli bir hallerdeyim,
Ýyileri görürüm ve iyi yaþarým,
Bazen azda olsa sevgi yaþarým,
Kendim için yaþadýðým kadar varým,
Sevda yolunda olanlarý ararým..
Ha varým dünyada ha yoðum,
Bu yollarda ancak yolcuyum,
Ben ayrýlýklarý hep yaþýyorum,
Yalan olan sevdalara kanýyorum..
Severim sevilmekte isterim,
Sevgilerle bir yerlere varýrým,
Sevgim adýna her þeyi veririm,
Ardýndan da ayrýlýklarý yaþarým..
Seviyorum deyip kendimi veririm,
Bu sevgileri yenilerini eklerim,
Nedir bu benim çektiklerim,
Neden ayrýlýklarý hep yaþarým..
Gönlüm bir yerlere varamýyor,
Sevgilerini hep güzel anlatýyor,
Güzellikleri hep yaþamak istiyor,
Ama sonunda ayrýlýklarý yaþýyor..
Gönül bir daha kimseyi sevme diyor,
Bana bir türlü bunu yerine getiremiyor,
Kalemim ayrýlýklarý yazmak istemiyor,
Ne yapsýn ayrýlýnca da yine yazýyor..
Ne olursa olsun verildi artýk karar,
Ayrýlýk kaldý artýk kendime kar,
Gönlüm yine doldu bitmiyor efkâr,
Feryat etmeler artýk niye yarar….
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.