Bana gidiyorum sevgilim dedin,
Gittin iþte bu feryadý hiç görmedin,
Senden ayrýlýðý hayal bile etmezdim,
Haydi, uðurlar olsun, mutlu olmadan…
Gidenler gelir mi yalan dünyada,
Yaþayan ölü býraktýn fani cihanda,
Bir aðaç kuruttun bu yaptýðýnla,
Sevgiden nefret ettim o anda…
Býrak dedin sen, bende seni býraktým,
Bugünün ondan hep verdi seni,
Belki zor unutur bu gönü seni,
Senin sevgin hiç yokmuþ kalbinde…
Aðladým ilk zaman çok üzüldüm,
Ayrýlýk acýsýyla yerden yere serildim,
Ama gönül penceresinden bir gezdim,
Meðer hayalmiþ seninle mutluluklar,…
Belki birini buldun terk ettin,
Sen beni hiç bir zaman sevmedin,
Aðlayan gözlerimi hiç mi görmedin,
Beni öylece kendi haline býrakýp ta gittin…
Hayal gözümün önündesin,
Ama sen benimle deðilsin,
Sen her zaman ayrýlýklar yaþayasýn,
Hiçbir zaman mesut olmayasýn..
Gönül bu ayrýlýk istemez,
Ama karþýlýksýz sevgide olamaz,
Sevsem de seni bu can uslanmaz,
Belki bir zaman hiç hatýrlamaz…
Dilerim yaratanda benden kötü olasýn,
Baþýný taþlara vurup yýrtasýn,
Ama nafile mutlu bile olamazsýn,
Sen sevgiyi hiçbir zaman yaþayamazsýn…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.